Michał Sosin

Nieśmiały chłopak

Patrząc wstecz myślę, że moje życie dzieli się na 3 części.

Pierwszy etap to czas, zanim zrozumiałem, jak być szczęśliwym i cieszyć się życiem.

W szkole byłem nieśmiałym, nerwowym i bojaźliwym dzieckiem, nie miałem zbyt wielu przyjaciół i unikałem imprez. Miałem za to sporo wolnego czasu dlatego budowałem rakiety z napędem z denaturatu i mieszałem proch z petard w różnych proporcjach, żeby sprawdzić co się stanie i jak będzie wybuchał. Ciągle mam wszystkie palce, sporo doświadcznia 🙂 i gram na pianinie bo kocham muzykę i skończyłem szkołę muzyczną.

Dużo czytałem. Pamiętam, że dostałem nawet nagrodę od burmistrza miasta za najwięcej przeczytanych książek w ciągu roku w całej bibliotece! Książki to moja miłość. Dostaję w nich kilka lub kilkanaście lat doświadczenia innych ludzi skompresowane do ~200 stron.

Ponieważ fascynowała mnie filozofia wschodu uczyłem się akupunktury i karate.

Medycyna czy IT?

Pomimo zainteresowań nie wybrałem się na medycynę. Z różnych przyczyn i pod wpływem wielu opinii wybrałem informatykę w najlepszej uczeni niepaństwowej w tamtym czasie czyli WSB-NLU w Nowym Sączu!

Tam nauczyłem się, że biznes to relacje i niezbędną wiedzę do tego, żeby splatać ze sobą technologię i biznes. Już wtedy na zlecenie znajomych pomagałem rozwijać pierwsze koncepcje biznesowe, które zarabiały pieniądze. Poznałem też ludzi, z którymi kontynuuję przyjaźń i realizuję niektóre projekty do dnia dzisiejszego.

Pomimo ogromnej radości ze zdobywanej wiedzy miałem przekonanie, że to nie jest kierunek mojego rozwoju, który chciałbym kontynuować do końca swojego życia.

Emigracja?

Zaraz po studiach zostałem inżynierem systemowym i zająłem się projektowaniem i wdrażaniem kompleksowych rozwiązań IT dla bardzo poważnych i strategicznych instytucji związanych z lotnictwem, energetyką czy finansami.

Bardzo szybko wyjechałem do UK gdzie pracowałem dla lokalnych firm. Spędziłem tam niecałe 2 lata. Wróciłem do Polski i po 6 miesięcznym pobycie w serwerowni z bardzo ograniczonym kontaktem z ludźmi zrozumiałem, że pomimo moich introwertycznych preferencji – potrzebuję czegoś innego. Wtedy miałem pierwszy raz kontakt ze sprzedażą i biznesem.

Wraz z kilkoma znajomymi założyliśmy swój pierwszy startup, który padł po kilku miesiącach bardzo ciężkiej pracy i ogromnej ilości przepalonych własnych pieniędzy. 

Ja straciłem prawie całe oszczędności i wywróciłem swoje dotychczasowe życie do góry nogami.

Business Development

Praca z ludźmi i współtworzenie wartości podobały mi się tak bardzo, że „pchałem się” do praktycznie wszystkiego co było z biznesem związane. Robiłem wszystko od sprzedaży aż po budowę produktów technologicznych. W ten sposób zdefiniowałem swoje działania jako business development. Stałem się łącznikiem pomiędzy technologią a biznesem sprawiając, że jedni z drugimi zaczęli się dogadywać.

Ponieważ mogłem płynnie poruszać się pomiędzy obszarami biznesowymi zacząłem zauważać, jak bardzo duży wpływ na efekty działań i wyniki ma komunikacja. Wtedy jeszcze nie znałem narzędzi, którymi posługuję się dziś, chociaż sporo rzeczy robiłem intuicyjnie.

Początek ścieżki rozwojowej

Ten etap nachodzi na poprzedni, ponieważ równocześnie z biznesem, zacząłem inwestować mnóstwo swojego wolnego czasu w obszary związane z psychologią.

W 2012 roku zacząłem uczyć się NLP i języka transowego. Tańczyłem tango, które pozwoliło mi doświadczyć czym jest intencja, która płynie z ciała. Trafiłem też na warsztaty prowadzone przez Łukasza Grabowskiego ze sprzedaży metodą Sandlera, które było jednym z najważniejszych moich szkoleń w tamtym okresie, ponieważ właśnie tam, dowiedziałem się, że można sprzedawać bez wciskania co było bardzo spójne z tym co robiłem na nieuświadomionym jeszcze wtedy poziomie.

Kolejne najważniejsze warsztaty na mojej liście to „Przywództwo z udziałem koni” prowadzone przez Ingę i Dinę Zawadzką z Open By Horses gdzie nauczyłem się jak otwierać przestrzeń do komunikacji za pomocą intencji i komunikacji opartej o wolność i współzależność. Dowiedziałem się, jak zapraszać do współpracy bez używania słów i jak ogromną siłą jest spójność w komunikacji.

Wdrażanie i testowanie

Kiedy w 2017 roku robiłem badanie rynku dla Znanego Lekarza, nie sądziłem, że ta podróż zabierze mnie do miejsca, w którym jestem dzisiaj. To była pierwsza firma, w której zobaczyłem, że to w co wierzę dzieje się tam każdego dnia:

• atmosfera sprzyjająca dawaniu informacji zwrotnej,
• ogromna koncentracja na tym, aby każde działanie miało sens i dało się przeliczyć na wartości liczbowe a przede wszystkim
• wszechobecny klientocentryzm.

To był piękny czas pracy z biura z widokiem na morze albo z plaży. Badania kolejnych rynków (Meksyk i Brazylia) i wspierania cudownych ludzi, z którymi miałem przyjemność pracować (zobacz referencje w dziale O mnie lub na Linkedin)

NVC i Resonant Healing

Kiedy przeczytałem „Porozumienie Bez Przemocy” – Marshalla Rosenberga. Pomyślałem – „Ale piękna utopia!” i odłożyłem książkę na półkę 🙂

Kiedy spotkałem Emilię Kulpę-Nowak, trenerkę NVC to usłyszałem: „Każdy kto przeczytał Marshalla mówi, że wie o co chodzi z NVC do póki nie przyjdzie na warsztaty”. Tym sposobem kilka dni później byłem już na warsztatach organizowanych przez NVCLab.pl i jak się dziś okazuje, były to dla mnie najbardziej przełomowe warsztaty, w jakich kiedykolwiek brałem udział ponieważ zmieniły całkowicie moje spojrzenie na komunikację i budowanie relacji.

Dzięki Emilii poznałem następnie Joannę Berendt. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że 1,5 roku później… 

Dziś

Zrobiłem to. Zostałem trenerem komunikacji empatycznej. Dziś jestem w miejscu, gdzie łączę to czego doświadczyłem z tym czego doświadczam i czego cały czas się uczę.

Wdrażam NVC i Resonant Language w życiu i w biznesie. Dzielę się z bliskimi i z tymi, których dopiero poznałem. Ma to dla mnie ogromny sens i daje mi poczucie wpływu i możliwość wzbogacania życia innych i budowania lepszego świata. 

NVC wdrożone w biznesie staje się ogromną dźwignią do transformacji relacji właśnie dlatego, że to właśnie w pracy spędzamy większość swojego życia. Jeżeli przez 8h dziennie mogę otwarcie mówić o tym co mnie wspiera i o tym na co nie chcę się zgodzić i nie spotyka się to z oceną, ale z ciekawością i szukaniem rozwiązań, które uwzględniają wszystkich (TAK TO JEST MOŻLIWE) to z dużą pewnością mogę stwierdzić, że taki rodzaj komunikacji trafi później do domu a później między znajomych.

Wtedy transformacja będzie możliwa.

Staniemy się dla siebie bardziej życzliwi i zaczniemy traktować się z godnością. Nauczymy się odróżniać prośby od żądań czy fakty od interpretacji a stąd już bardzo blisko do bardziej zgranych zespołów, które osiągają lepsze wyniki.

Zapraszam Cię do kontaktu i rozmowy a jak złapiemy chemię to sprawdzimy czy jest przestrzeń na konsultacje i warsztaty. 😊